Presentatie auto's DTC (22-04-06)
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Erica
24 April 2006 | Denemarken, Århus
Zaterdag was de 2e dag dat we naar het noorden optogen. Dit keer moesten we wat foto’s maken van de raceauto’s van de DTC (Danish Touringcar Championship) Deze werden in Århus gepresenteerd. We gingen vandaag om tien over acht weg om de boot van half negen in Hardershøj te halen. Ook dit keer mooi op tijd.
Toen we bij Åbenrå de snelweg op gegaan waren, ben ik een brief gaan schrijven. Ik kon toch niet horen wat er voorin allemaal gezegd werd vanwege een radiobox naast mijn oor, dus kon ik mezelf op die manier wel bezighouden. Tot mijn eigen verbazing heb ik dat nog een hele tijd volgehouden: tot iets voor Århus. In Århus parkeerden we de auto in het havengebied en van daaruit liepen we het centrum in. Het zou zonnig worden, nou, daar was nu nog niets van te zien… Jammer…
Met het GPS systeem leidde Ib ons naar de goede plek. Het Lille en Store Tov, twee pleinen in het centrum. We moesten eerst naar het Store Tov, want daar zouden de auto’s gepresenteerd worden. Van Ib moesten Sonja en ik daar portretfoto’s van de coureurs gaan maken. Nou, toen klapte ik helemaal dicht. Ik werd nerveus en blokkeerde helemaal. Ik weet ook niet wat dat nu was… Angst ofzo denk ik… Heel vervelend. Dus mijn dag begon al goed… niet dus.
Het fotograferen ging bij de presentatie iets beter. Ja, want toen kon het van een afstandje… Maar nog was het niet echt naar mijn zin, ik moest ook alles met mijn 18-55 lens doen, dus echt dichtbij komen kon ik niet. Ik ging dan maar af en toe wat dichter naar het podium toe staan. Het was wel interessant om te zien wat voor auto’s en welke coureurs er dan wel niet waren. Voor wie ik veel bewondering heb is Jason Watt. Hij heeft een paar jaar terug een motorongeluk gehad en heeft daarbij zijn rug gebroken. Hij is vanaf de borst naar beneden toe verlamd, maar rijd toch mee in de DTC. Hij heeft ook al eens een keertje gewonnen. Hij komt heel vriendelijk op me over. Het is een sterke persoonlijkheid.
Na de presentatie van alle auto’s liepen we naar het Lille Tov, want daar zou alles opgesteld staan voor het publiek om er langs te kunnen lopen. Hier moesten er foto’s gemaakt worden, maar daar is niet veel van gekomen. Ik voelde me er heel verloren, net als een vis op het droge. En Sonja had ook een beetje datzelfde gevoel.
Ib stond op gegeven moment met de importeur van Pentax en Sigma Denemarken te praten. Met die man kan ik misschien een deal sluiten voor een nieuwe lens. Dan moet ik natuurlijk wel eerst het geld ervoor hebben, maar het is wel een fijne gedachte… Soms zijn Ib’s connecties nog niet eens zo heel verkeerd :grin:
Zo tegen half twee vertrokken we. En bij Silkeborg even van de weg gegaan om ergens wat te gaan eten. Dat was wel heel fijn, want ik had al een paar uur een rammelende maag. Om een uur of vier waren we ook weer thuis.
Toen we bij Åbenrå de snelweg op gegaan waren, ben ik een brief gaan schrijven. Ik kon toch niet horen wat er voorin allemaal gezegd werd vanwege een radiobox naast mijn oor, dus kon ik mezelf op die manier wel bezighouden. Tot mijn eigen verbazing heb ik dat nog een hele tijd volgehouden: tot iets voor Århus. In Århus parkeerden we de auto in het havengebied en van daaruit liepen we het centrum in. Het zou zonnig worden, nou, daar was nu nog niets van te zien… Jammer…
Met het GPS systeem leidde Ib ons naar de goede plek. Het Lille en Store Tov, twee pleinen in het centrum. We moesten eerst naar het Store Tov, want daar zouden de auto’s gepresenteerd worden. Van Ib moesten Sonja en ik daar portretfoto’s van de coureurs gaan maken. Nou, toen klapte ik helemaal dicht. Ik werd nerveus en blokkeerde helemaal. Ik weet ook niet wat dat nu was… Angst ofzo denk ik… Heel vervelend. Dus mijn dag begon al goed… niet dus.
Het fotograferen ging bij de presentatie iets beter. Ja, want toen kon het van een afstandje… Maar nog was het niet echt naar mijn zin, ik moest ook alles met mijn 18-55 lens doen, dus echt dichtbij komen kon ik niet. Ik ging dan maar af en toe wat dichter naar het podium toe staan. Het was wel interessant om te zien wat voor auto’s en welke coureurs er dan wel niet waren. Voor wie ik veel bewondering heb is Jason Watt. Hij heeft een paar jaar terug een motorongeluk gehad en heeft daarbij zijn rug gebroken. Hij is vanaf de borst naar beneden toe verlamd, maar rijd toch mee in de DTC. Hij heeft ook al eens een keertje gewonnen. Hij komt heel vriendelijk op me over. Het is een sterke persoonlijkheid.
Na de presentatie van alle auto’s liepen we naar het Lille Tov, want daar zou alles opgesteld staan voor het publiek om er langs te kunnen lopen. Hier moesten er foto’s gemaakt worden, maar daar is niet veel van gekomen. Ik voelde me er heel verloren, net als een vis op het droge. En Sonja had ook een beetje datzelfde gevoel.
Ib stond op gegeven moment met de importeur van Pentax en Sigma Denemarken te praten. Met die man kan ik misschien een deal sluiten voor een nieuwe lens. Dan moet ik natuurlijk wel eerst het geld ervoor hebben, maar het is wel een fijne gedachte… Soms zijn Ib’s connecties nog niet eens zo heel verkeerd :grin:
Zo tegen half twee vertrokken we. En bij Silkeborg even van de weg gegaan om ergens wat te gaan eten. Dat was wel heel fijn, want ik had al een paar uur een rammelende maag. Om een uur of vier waren we ook weer thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
