Woensdag 14 juni

Zo na lange afwezigheid hier ga ik weer even verder met mijn verhalen over Le Mans.

Zoals gezegd kwamen we woensdag rond 12 uur aan bij het hoofdgebouw, alwaar de kaarten en andere papieren opgehaald moesten worden. En waar ik al zo bang voor was gebeurde: Ib kreeg het niet voor elkaar voor mij ook een perskaart te krijgen. Daar was ik heel erg verdrietig over. Ik wilde zo graag ook langs de baan kunnen staan... Ib, Jens en Sonja kregen hun spullen en daarna gingen we naar het circuitgedeelte toe. Daar parkeerde Ib de bus op de parkeerplaats en liepen we naar de Hospitality area, zoals dat zo leuk heet. Omdat ik niet verder mocht de paddock op, moest ik wachten totdat de andere drie terug waren uit de pressroom. Ik heb wel dik een halfuur staan wachten en voelde me toen best wel een beetje verloren...

Nadat ze terug waren, gingen we naar het kamp toe om daar onze plek in te nemen. Sonja en ik mochten ons tentje droppen op het tweede kamp van Jacob Kristensen (de broer van Tom) Daar kregen we een cap, t-shirt en armband (als teken dat we er mogen eten en docuhen en toileteren) Verder kreeg ik daar een toegangskaart. Zo kon ik in het toeschouwersgebied komen. Nu was het tijd om de tent op te zetten. Ib en Jens hielpen mee opzetten, dus was het ook zo voor elkaar. We hadden veel ruimte en ons tentje viel wat in het niet vergeleken met de andere grote tenten :? Ach, we zouden er toch alleen maar in slapen... En een klein tentje had ook wel wat schattigs.

De tent stond, dus konden we naar het kamp toe waar Ib en Jens zouden staan met de camper. Daar werden wat dingen afgesproken en toen werd het tijd om weer terug te gaan om wat rond te gaan kijken. Ik had er niet echt veel zin in, ik zag het nut er niet van in dat ik er was. Wat kon ik nou doen? Vrij weinig... Ik heb me ook best heel erg verveeld. Het was wel leuk om een rondleiding te krijgen overal langs, zodat ik wel wist wat er allemaal was en waar ik allemaal mocht komen.

's avonds om 19 uur was er een 2 uur durende kwalificatieronde. Ib en Sonja stonden langs de baan. Ik moest mensen fotograferen. Ik had daar helemaal geen zin in. Ik werd helemaal panisch bij dat idee... Ik was helemaal verstijfd, ik begreep er niets van. Ik liep maar wat heen en weer te stressen... Het begon ook nog te regenen, dus dat maakte mijn humeur er niet beter op. BAH! Het liefste wilde ik weggaan, maar ja, ik wilde Ib ook niet teleurstellen. Ik was blij dat de eerste ronde om negen uur afgelopen was. Ib en Sonja kwamen naar mij toe en we zijn bij Ib's kamp even wat gaan eten. Daar sprak ik met Ib even over mijn taak hier op Le Mans en daar werd ik iets zekerder van.

Om 22 uur moesten er foto's gemaakt worden tijdens de tweede kwalificatieronde. Dit keer ging het al een stuk beter, maar door de regen kon ik al snel geen goede foto's meer maken. Het werd ook vrij snel donker daardoor. Ik heb maar een tijdje rondgelopen om de tijd de doden en toen het middernacht was, was ik toch blij dat het afgelopen was. Ik heb wel een halfuur staan wachten totdat Ib en Sonja terug waren gekomen.

Het was zwaar gaan onweren. Iets wat ik helemaal niet leuk vind 's nachts als ik buiten ben. Ik was heel erg overstuur en huilend liep ik terug naar de auto. Dat huilen was een combinatie van vermoeidheid, teleurstelling en angst voor t onweer. Op de parkeerplaats sloeg Ib een bemoedigende arm om me heen en dat maakte me wel een stukje rustiger. Gelukkig hoefde ik niet alleen in de tent te slapen. Met Sonja heb ik nog een hele tijd liggen praten en zij heeft me rustig weten te maken, zodat ik vrij makkelijk in slaap kon komen...