Biler i Bella - dag 1 (15-03-06)

Woensdagochtend vroeg zijn Sonja en ik met Ib vertrokken naar Kopenhagen, om daar naar een autoshow toe te gaan.

Om kwart over zes 's ochtends zaten we in de auto. Ik had zonet nog afscheid van ma en Michiel genomen. Dus ik zat daar eerst nog eventjes aan te denken. Het eerste stukje was gezellig. We hoefden niet te haasten om de veerboot te halen. Op de veerboot hadden we al dikke lol. Waarom weet ik niet eens meer, maar we lagen alle drie erg in een deuk. Toen we op Jylland op gegeven moment bij Åbenrå de snelweg opgingen, werd het voor mij niet leuk meer. Ik kon vanwege ruis [er komt wind langs de zijdeur] niet verstaan wat er voor in de auto werd gezegd. Dat was heel erg saai en ik verveelde me dan ook best wel. Ik wou dat ik wat muziek meegenomen had, maar goed. Ik heb tijdens de 3 urige rit af en toe wat liggen doezelen. Wakker-doezelen-wakker-doezelen. Niet erg bevorderend voor je nekspieren, en ik werd er zowat nog vermoeider van ook...

Na een korte stop in Kopenhagen bij de Canon reparateur en een groothandel, werd de auto bij het hostel geparkeerd en konden de camera's uitgeladen worden.
Ib had een trolley voor de zijne. Dat was wel ideaal eigenlijk. Zit je ook niet zo te hannessen met de rugzak op je rug en dat je er niet snel bij kan. Dat scheelt ook weer last van de schouders krijgen.

Goed, binnen kregen we van zo'n medewerkster de perskaart. En voor Sonja en mij was er ook eentje! :grin: Ik voelde me toen ineens wel belangrijk. Want ja, als je zo'n kaart om de nek hebt, mag je vaak nét even iets meer doen...

De autoshow was erg rustig, want vandaag was het alleen nog maar voor pers en prominenten. We konden rustig aan onze foto's maken. Vooral Sonja en ik deden dat. Ib had het heel druk met het onderhouden van zijn contacten en het maken van nieuwe. Dat is natuurlijk een goede zaak, want je moet toch blijven netwerken. Sonja en ik konden ondertussen gewoon onze gang gaan. Ik was daar niet altijd even blij mee, ik ben op sommige punten nog wel onzeker over mijn werk en vooral met dingen die ik voor het eerst doe. Ik denk niet dat al mijn foto's even denderend zijn geworden. Ik heb wat dat betreft op dit gebied dan ook nog veel te leren...

Er stonden een paar hele leuke, oude auto's. Zo was er een mooie oude Thunderbird, roomwit. Nou, die mogen ze van mij wel gebruiken op mijn bruiloft. Echt een mooi ding zeg! Wauw! Of een mooie zilverkleurige Rolls Royce, ook altijd leuk. En er waren ook wat oude Rally wagens, die waren ook heel stoer. De prijzen waren er ook wel naar hoor... Je bent er zo €50.000 voor kwijt. Maar dan heb je wel wat!

Ook waren er de importeurs/dealers van Nissan, BMW, Mercedes enzovoort enzovoort. Dat was wel leuk, want ze hadden eten en drinken. Doet het natuurlijk altijd goed :grin: Verder was het voor mij dan niet zo bijzonder interessant. Ook hier was Ib bezig met netwerken. Ik heb er wel een leuke auto gezien een Ssanyong Raxton. Een vijfdeurs, zespersoons wagen. En de eerste bank kan je omdraaien zodat je het limo idee krijgt. Vet stoer! Maar wederom erg duur en volgens mij in Nederland niet te krijgen.

We hadden een graits lunch, zoveel eten als je wilt. Lekker! De visafdeling sloeg ik maar over, want daar had ik niet zoveel zin in. Maar er waren lekkere gebakken aardappelen, koude salades en warm vlees. Erg smakelijk! Aan tafel zat een collega van Ib. Deze persoon kon Nederlands spreken! Dat was een rare gewaarwording. Hij bleek een tijdje getrouwd te zijn met een Limburgse. Dus ratelde hij wat aan over dat je Nederland in het buitenland niet Holland moet noemen, omdat Holland alleen maar provincies zijn. *Bla, bla, bla. Dacht ik stiekum * Maar goed, verder een prima vent. Als toetje namen we ijs! Dat was echt lekker.

Na de lunch gingen we eens kijken wat er verder nog voor leuks was. Bij de eerste de beste stand, Lancia, bleef Ib weer kletsen. Dat komt ook, omdat hij zelf een oude Lancia heeft. Voor de rest was er in dit gedeelte ook een stand van de Fiat Cinquecento Fun Club. Dus ook daar bleef Ib staan. En er was daar een grijze versie van de witte die we thuis hebben staan. En Sonja spotte een oude Engelse auto uit 1913! En deze doet het ook nog!! Je weet wel, de motor moet je met een hendel aandraaien, lampen op gas, remhendel aan de buitenkant en een bordje om je richting aan te geven. Erg grappig!

Verder was hier niet zo heel veel interessants te zien. Vele stands waren nog niet echt helemaal klaar, omdat het pas morgen gaat beginnen.

In de perskamer bleven Ib, Sonja en ik nog even praten met Vivi en Søaren (ofzo). Ook twee rotten in het vak. Vivi is een hippe vrouw op leeftijd, heel actief en levendig fotografeerd ze. En ze heeft prachtig grijs haar, doet me erg denken aan Ria (mijn schoonmoeder) En een leuke vrouw in de omgang.
Met zijn vijfen besluiten we om 's avonds uit eten te gaan. Ib, Sonja en ik gaan vast naar het hostel om in te checken om daar later om 19 uur vandaan gehaald te worden.